90/6/21
5:5 ع
سلام عزیزم
سلامی که چه رازها در آن نهفته است
عزیزم تو را همچو مرجانی ته دریا می بینم
و دوست دارم در کنار تو باشم
و دریچه راز خود را به روی تو بگشایم
محبوبم
ای کاش پرنده مهاجر و خوش اوازی بودم
و در دستهای تو اشیانه می ساختم
ای کاش قطره اشکی بودم که از فروغ چشمانت تولد می یافتم
و بر گونه هایت بوسه می زدم
ودر هر گوشه از لبت می رفتم
و انگاه برای نوشتن خاطرات مرکب می شدم
وسپس مایه وجودت می شدم
اما به چه مشغول کنم دیده دل را که تو را می طلبد
و دیده تو را می جوید
عزیزم سوگند می خورم
که بهار را بخاطر زیباییش
و گل را برای بویدنش
و تو را بخاطر احساس پاکی که داری
دوست دارم
الهه من ... میدانم مرا درگیر افکارت نمودی تا دنیایم را به ویرانه ای تبدیل کنی .. و میدانم .. هرشب زمانیکه در تنهایی و سکوتی کشنده فرو میروم .. این یاد توست که با هجومی به افکارم مرا به طوفان عشقت میکشاند .. تا همانند مرغی شکسته بال به مسلخ عشق تو آیم .. آری .... مرا درگیر خودت کن .. درگیر خودت کن تا از آن همه سوختن آرامش بگیرم .. بگذار افکارم را یاد وخاطرات تو انباشته کنند .. چشمانت را نبند ... تا من مات چشمان تو باشم .. آخر تو در وجود منی .. و با تو شبهایم رویایی شیرینند .. و بدان اخرین نقطه ی دنیا .. قله ی عشق ماست .. هر چند تو در وجود منی ... اما من به تنهایی دوریت دچارم .. پس مرا از عطر وجودت تهی مساز .. ای خالق رویا های شیرینم ...